Skarby Oliwian
Wesprzyj nas 1,5%
Jesteśmy Organizacją Pożytku Publicznego.
Wesprzyj kulturę i sztukę przekazując 1,5% podatku:
KRS 0000286430
Podsumowanie roku 2023 - kliknij tutaj, aby zobaczyć
Podsumowanie roku 2022 - kliknij tutaj, aby zobaczyć
Dokumenty informacyjne
Skarby oliwian
Benita Knoblauch, urodzona w 1939 roku w Tczewie. Oliwianka, zakochana w Parku Oliwskim.
„Benita to bardzo oryginalne imię. Chociaż ja sama jestem zwolenniczką normalnych, popularnych imion. Moja mama miała koleżankę o tym imieniu i dała mi na imię właśnie na jej cześć.
Studiowałam ekonomię w Sopocie. Tam poznałam mojego męża. Przez wiele lat pracowałam w Dyrekcji Kolejowej w Gdańsku. Prowadząc dom, pracując zawodowo i wychowując czwórkę dzieci, miałam bardzo mało wolnego czasu. Teraz mam go zdecydowanie więcej. Interesuję się historią. Czytam bardzo dużo książek, nie tylko o tematyce historycznej. Jestem stałą bywalczynią biblioteki oliwskiej.
Obecnie mieszkam w Oliwie, po drugiej stronie torów. Kocham Park Oliwski, wraz z przylegającą do niego Katedrą. Staram się uczestniczyć w wydarzeniach organizowanych na terenie parku, np. podczas festiwalu Mozartiana.”
P1
Te dwa zdjęcia zostały zrobione majem 1982 roku w Parku Oliwskim. Na pierwszym z nich stoję z moim mężem Piotrem w altance w parku. Z tego co pamiętam, była to jedna z pierwszych takich budowli w tym miejscu. To dla mnie bardzo ważne zdjęcie.
Na drugim zdjęciu stoję w parku naprzeciwko pewnej figurki. Kiedyś ta „panna” miała na kolanach wianek.
P2
Mam taki mały „cud”, ponieważ zachował się do dnia dzisiejszego. To zdjęcie Oliwy z 1894 roku. Żałuję, że nie mam więcej takich zdjęć. Dostałam je od pewnego pana, kolekcjonera, byłego mieszkańca Oliwy. Fotografia ta przedstawia widok z Oliwy na morze.
P3
To nasze zdjęcie rodzinne, zrobione w Parku Oliwskim w latach 70. Na zdjęciu jest mój mąż, ja oraz trójka naszych dzieci. Jedynie nie ma tu naszej najstarszej córki. Może to ona zrobiła to zdjęcie?
W tamtych czasach często spacerowaliśmy całą rodziną po parku. Nasze dzieci uwielbiały się tam bawić. Szczególnie upodobały sobie charakterystyczną figurę węża. Niestety w późniejszym czasie, została ona skradziona.
P4
Spacery po Parku Oliwskim były zawsze dla nas świętem, okazją do spędzenia razem wolnego czasu. Często spacerowałam tam z wózkiem, w moich ulubionych białych kreacjach. Na pierwszym zdjęciu, zrobionym w latach 70., spaceruję po parku z moim najmłodszych dzieckiem. Natomiast na następnej fotografii widać mnie spacerującą z dziećmi w parku, w roku 1965. W wózku siedzi mój syn Marek, a za rączkę trzymam moją córeczkę Kasię.
Przez kilkadziesiąt lat obserwowałam zmiany zachodzące w moim kochanym parku. Mam nadzieję, że przez kolejnych kilkadziesiąt lat nie zajdą w nim niekorzystne, dla jego flory i fauny, zmiany.
P5
To zdjęcie ulicy Opata Jacka Rybińskiego. Niestety nie wiem, w którym roku zostało ono wykonane. Nie potrafię również wskazać dokładnego miejsca, w którym zostało ono zrobione. Może ktoś pomoże mi rozwiązać tę zagadkę?
Opracowanie tekstu: Ewa Labenz