gatunki powiązane z artystą: malarstwo

Agnieszka Piotrowska (Jabłońska) urodziła się 15 listopada 1976 roku w Koninie. Jest malarką.
W latach 1991–1996 kształciła się w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Kole. Następnie, w latach 1996–2001, studiowała na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, na Wydziale Grafiki i Malarstwa. W 2001 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Malarstwa prof. Mikołaja Dawidziuka, a także aneks w Pracowni Technik Drzeworytniczych prof. Andrzeja M. Bartczaka. Studiowała również w Pracowni Podstaw Kompozycji prof. Andrzeja Łobodzińskiego. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

źródła:
https://akwaforta-origami.pl/o-mnie.html
informacje od artystki

artystka o sobie:
Malarstwo jest ważną częścią mojego życia pojawiającą się z różną intensywnością. To najbliższy mi sposób przedstawienia świata, który jest, a którego nie można sfotografować.
Odnajdywanie światów utraconych, które są w każdych z nas. Ja nie szukam tego co nowe, chcę odnaleźć to co wieczne. Materialność obrazu jako przekaz tego co niematerialne. Tajemnicza przestrzeń, która tworzy się pomiędzy obrazem a odbiorcą. Człowiek, czas, przestrzeń. Próba dotarcia do praobrazu. Kosmos i Chaos. Prawda i dobro, niekoniecznie piękno.
 
Sztuka konceptualna, działania z pogranicza happeningu i performance są mi mentalnie bliskie. Moja droga ku malarstwu prowadziła z przeciwnego kierunku. Z reguły malarstwo jest punktem wyjścia, szukania "nowego". Sposób przekazu, forma, dziedzina sztuki jest tylko nośnikiem tego co stanowi dla mnie jej istotę - poruszania w człowieku tajemnicy, dotarcia do głębi, do tego co w człowieku tkwi od wieków. Ja nie szukam nowego, ja szukam tego co wieczne.
W latach 1991-1996 nauka w Państwowym Liceum Plastycznym w Kole. Dyplom pod kierunkiem prof. Andrzeja Kacprzaka.
Z tego okresu pochodzi praca "Czas i przestrzeń". Wewnętrzne rozważania na temat czasu, przestrzeni, zapisane w bilecie podróżnym. Setki kawałków papieru ze swoją historią tworzące kompozycję plastyczno - dokumentalną. Fragmenty czasu, wyrywki życia człowieka w drodze. Wizualizacja w formie happeningu. Przyblokowanie przejścia na Dworzec Autobusowy w Kole. Czas i przestrzeń są nadal, ludzie - nie wiem, miejsce - zniknęło. Temat ten pojawiał się jeszcze w latach późniejszych w formie bardziej konceptualnej.
https://akwaforta-origami.pl/o-mnie.html

Oliwa - kultura i natura, historia i współczesność. Szarość ulicy w kontraście z wybuchem barw. Piękno i brzydota, monumentalność i kruchość, wieczność i przemijanie. Tu można żyć w pełni. U podnóża zielonych wzniesień w bliskości bezkresu morza. W poszukiwaniu harmonii i spokoju. Dla mnie najpiękniejsza część Gdańska, niezależna, tajemnicza, wyjątkowa.
z korespondencji