gatunki powiązane z artystą: muzyka

Krzysztof Antoni Klenczon pseudonim Niuniek polski kompozytor, wokalista i gitarzysta muzyki rockowej. Urodził się 14 stycznia 1942 w Pułtusku, zmarł 7 kwietnia 1981 w Chicago.
W 1959 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Szczytnie. W październiku rozpoczął studia na wydziale budowy dróg i mostów na Politechnice Gdańskiej, lecz po kilku miesiącach z nich zrezygnował. W latach 1960–1962 kształcił się w Studium Wychowania Fizycznego Studium Nauczycielskim (obecnie AWFiS). Był samoukiem muzycznym, godzinami ćwiczył grę na gitarze, nie potrafił czytać nut. By zaoszczędzić na pierwszą gitarę, podobno odżywiał się tylko cukrem.
W latach 60. mieszkał i tworzył w domu przy ul. Wita Stwosza 40 w Oliwie. Miejscowa legenda głosi, że tak naprawdę jego poważna przygoda z muzyka rozpoczęła się od tramwaju, którym dojeżdżał z domu przy Wita Stwosza na praktyki.
„W pewnym sensie o jego karierze zadecydował tramwaj – twierdzi Wiesław Wilczkowiak ze Stowarzyszenia Muzycznego "Christopher" im. Krzysztofa Klenczona. Krzysztof mieszkał przy ulicy Wita Stwosza w Gdańsku Oliwie, a jako student trzeciego roku Studium Wychowania Fizycznego odbywał praktyki w Szkole Podstawowej nr 58 w Gdańsku - Siedlcach. Dojeżdżał tam tramwajem z kolegą z roku, Karolem Warginem, z którym często występowali, jako duet wokalny. Przesiadając się, z jednego tramwaju na drugi, przy Klubie Studenckim „ŻAK” na Wałach Jagiellońskich, na drzwiach klubu zauważyli afisz, zapraszający na eliminacje do programu „Szukamy Młodych Talentów”. Postanowili zaryzykować. Wygrali te i kolejne etapy konkursu”
Tramwaj Klenczona ruszył z Oliwy - autor Tomasz Strug

W 1962 Krzysztof Klenczon w duecie z Karolem Warginem został laureatem I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie (Mały miś). W latach 1962–1964 był gitarzystą Niebiesko-Czarnych, z którymi wystąpił w paryskiej Olimpii w 1963. Lider zespołów muzycznych: Pięciolinie (1964), Czerwone Gitary (1965–1970) i Trzy Korony (1970–1972).

Z Gdańskiem Krzysztof Klenczon był związany od 1960 roku, kiedy rozpoczął studia na wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej, a rok później został słuchaczem Studium Nauczycielskiego. 25 grudnia 1967 r. wziął ślub z żoną Alicją w Katedrze Oliwskiej.

W 1973 na stałe wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie komponował, nagrywał i występował. W latach 1978–1979 koncertował w wielu miastach Polski.
Został ranny w wypadku samochodowym, wracając 27 lutego 1981 z koncertu charytatywnego w klubie Milford w Chicago. Zmarł 7 kwietnia 1981 w szpitalu św. Józefa w Chicago. Urnę z prochami złożono 25 lipca 1981 na Cmentarzu Komunalnym przy ulicy Mazurskiej w Szczytnie.

Filmy o Krzysztofie Klenczonie
2020: Niuniek, film dokumentalny
2011: 10 w skali Beauforta, film dokumentalny
1992: Zagubiona dusza, film dokumentalny

Książki o Krzysztofie Klenczonie
Ryszard Wolański, Krzysztof Klenczon. Wspomnienie i piosenki. Wydawnictwo Lester, Warszawa 1996,
Dariusz Michalski Krzysztof Klenczon, który przeszedł do historii. Wydawnictwo MG Warszawa 2013,
Alicja Klenczon: Krzysztof Klenczon. Historia jednej znajomości Wydawnictwo WAM, Kraków 2017,
Marek Szpejankowski: Krzysztof Klenczon. Polski John Lennon. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2019,

Dyskografia
Albumy Studyjne
Krzysztof Klenczon i Trzy Korony (1971, Pronit) (z grupą Trzy Korony)
The Show Never Ends (1977, Clay Pigeon Productions) (jako Christopher)
Powiedz Stary Gdzieś Ty Był (1978, Pronit)
Single
Port / Czyjaś Dziewczyna (1970, Polskie Nagrania Muza)
Nie Przejdziemy Do Historii / Wiosenna Miłość (1971, Polskie Nagrania Muza)
The Show Never Ends / All For You (1977, Clay Pigeon Productions)

Żródła:
https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP8BR2
https://przystanekhistoria.pl/pa2/teksty/106462,Krzysztof-Klenczon.html#:~:text=Ten%20wybitny%20kompozytor%2C%20wokalista%2C%20gitarzysta,w%20Pu%C5%82tusku.
https://dzieje.pl/kultura-i-sztuka/80-lat-temu-urodzil-sie-krzysztof-klenczon-zbuntowany-aniol-polskiej-sceny